در فرآیند تولید با استفاده از براق کننده نیکل آبکاری، گاهی متوجه می شویم که یون های آهن موجود در محلول آبکاری نسبتاً زیاد است، درخشندگی قطعه کار تولیدی نسبتاً ضعیف بوده و مستعد زرد شدن و سفید شدن است و پس از چند روز از آبکاری استفاده می شود. درمان پراکسید هیدروژن، این پدیده دوباره ظاهر شد. دلیل ش چیه؟
هیدروکسید سدیم چه تأثیری بر محلول آبکاری در فرآیند تولید ما با استفاده از افزودنی های قلیایی آبکاری روی دارد؟
ناخالصی‌های آهن در حمام‌هایی که از براق‌کننده‌های آبکاری اسید روی استفاده می‌کنند بسیار متداول است و بیشترین احتمال خرابی را دارد. معمولاً تجمع ناخالصی‌های آهن به دلیل تمیز نشدن ناقص قطعات آهن پس از ترشی، افتادن قطعات کار در مخزن گالوانیزه و عدم وجود آن است. به موقع بیرون کشیده شده تا بیش از حد خورده شود و از برخی مواد خام شیمیایی که خالص نیستند استفاده شود. پس چگونه باید ناخالصی های آهن را حذف کرد؟
در فرآیند تولید با استفاده از براق کننده آبکاری نیکل، محلول آبکاری ضعیف اسیدی است، علاوه بر رسوب لایه نیکل، قطعه کار کاتد همچنین دارای مقدار کمی رسوب هیدروژنی در حین آبکاری نیکل است. بارش هیدروژن بر روی آن تأثیر می گذارد. غلظت یون هیدروژن در محلول آبکاری و همچنین بر مقدار pH محلول آبکاری تأثیر می گذارد. بنابراین، کنترل مقدار pH محلول آبکاری عامل مهمی است که بر کیفیت پوشش تأثیر می گذارد.
در فرآیند تولید با استفاده از محلول آبکاری قلع اسید روشن، گاهی اوقات پوشش گوشه های قطعه کار می سوزد. دلیل ش چیه؟
در فرآیند تولید استفاده از براق کننده آبکاری اسید روی، گاهی اوقات چنین پدیده ای رخ می دهد: جریان زیاد تنظیم نمی شود و پوشش به راحتی می سوزد. در برابر این پدیده چه باید بکنم؟
